Σωφρόνιος, Στόικο

Βούλγαρος κληρικός και πατριώτης (1739 - 1815). Σε μικρή ηλικία έμαθε τα ελληνικά. Χειροτονήθηκε ιερέας το 1762. Ως ιερέας κήρυττε στη δημοτική βουλγαρική και δίδασκε και σε σχολείο. Οι Τούρκοι τον καταδιώξανε για τα πατριωτικά του αισθήματα και αναγκάστηκε να καταφύγει σε μοναστήρι. Το 1794 έγινε επίσκοπος Βράτσης αλλά και με την ιδιότητα αυτή εξακολούθησε να διώκεται και μάλιστα κινδύνεψε να δολοφονηθεί. Για να σωθεί πήγε στο Βουκουρέστι (1803) όπου και έζησε ως το θάνατό του. Ο Σ. Σ. μετάφρασε στη βουλγαρική το Συντίπα και τον Αίσωπο και το Κυριακοδρόμιο του Θεοτόκη. Το τελευταίο αυτό είναι και το πρώτο βουλγαρικό βιβλίο που τυπώθηκε στη δημοτική. Έγραψε επίσης το αυτογραφικό Βίος και παθήματα του αμαρτωλού Σωφρόνιου.